هنگامی که برای معاینه معمول به پزشک مراجعه می کنید، معمولا:
- • معاینه بدن برای رشد یا علائم غیرمعمول
- • معاینه شکم و سایر قسمت های بدن، که به پزشک اجازه می دهد محل، اندازه، قوام و حساسیت اندام های داخلی شما را بررسی کند.
- • گوش دادن به قلب، ریه ها با گوشی پزشکی
- • با استفاده از تکنیکی به نام پرکاشن، که شامل ضربه زدن به بدن شما مانند طبل برای تشخیص وجود مایع در مناطقی است که نباید وجود داشته باشد.
- • اگر شما یک زن بین ۲۱ تا ۶۵ ساله هستید، پزشک ممکن است در طول معاینه فیزیکی شما آزمایش پاپ اسمیر را نیز انجام دهد.
- • بسته به سن، خطرات سلامتی و وضعیت فعلی سلامتی، پزشک ممکن است انواع دیگر معاینات یا آزمایشات را در طول معاینه فیزیکی انجام دهد.
پس از معاینه، پزشک شما معمولاً در مورد نتایج و یافته ها با شما صحبت می کند و به شما می گوید که آیا به آزمایش، غربالگری یا درمان اضافی نیاز دارید یا خیر. همچنین در مورد داروهایی که ممکن است نیاز داشته باشید با شما صحبت خواهند کرد.
معاینات سالانه برای سالمندان
تست های روتین برای همه سالمندان
برخی از معاینات وجود دارد که همه باید به صورت سالانه تحت آن قرار گیرند. بسته به نشانگرها و علائم خاصی که ممکن است نشان دهید، داشتن معاینات سال به سال جهت مقایسه اعداد و نتایج می تواند برای یافتن ریشه مشکلات پزشکی مفید باشد. آزمایشهای معمولی که همه سالمندان باید انجام دهند عبارتند از:
- • فشار خون: فشار خون شما باید در هر مراجعه به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی بررسی شود. بررسی آن در چکاپ سالانه یک خط پایه را تعیین می کند.
- • قد: کاهش قابل توجه قد می تواند نشان دهنده تسریع پوکی استخوان باشد. قد در اثر فشردگی نخاع از بین می رود.
- • وزن: کاهش یا افزایش قابل توجه وزن می تواند نشانه مشکلات جدی سلامتی باشد. افزایش وزن می تواند به معنای احتباس مایعات یا شاید بیماری قلبی، کبدی یا کلیوی باشد. کاهش وزن می تواند نشان دهنده عفونت یا سرطان باشد.
- • آزمایش خون: آزمایش خون سالانه باید شامل شمارش خون برای رد هرگونه مشکل خونریزی، سطح گلوکز برای تشخیص دیابت، آزمایش عملکرد تیروئید برای رد هرگونه اختلال تیروئید، و شمارش الکترولیت خون باشد، که می تواند مشکلات کلیوی و مشکلات اولیه قلبی را تشخیص دهد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است برخی از آزمایشگاه های اضافی را نیز بسته به سابقه شخصی و خانوادگی شما بررسی کند.
- • EKG: توصیه می شود که EKG پایه برای مردان و زنان در حدود سن ۵۰ سالگی انجام شود. سپس باید حداقل هر دو تا سه سال یا در صورت لزوم بیشتر انجام شود.
- • آزمایش خون مخفی مدفوع: این آزمایش نیز باید سالانه انجام شود. وجود خون در مدفوع می تواند نشانه اولیه سرطان روده بزرگ باشد.
- • سیگموئیدوسکوپی/کولونوسکوپی انعطاف پذیر: برای بیماران معمولی غربالگری سرطان روده بزرگ هر پنج سال یکبار با سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر و هر ده سال با کولونوسکوپی انجام می شود. در حال حاضر توصیه می شود که این غربالگری ها از سن ۴۵ سالگی برای جمعیت عمومی شروع شود، اما ممکن است برای افراد در معرض خطر بیشتر تکرار شود.
بسته به اینکه شما مرد هستید یا زن، ممکن است آزمایشات دیگری نیز وجود داشته باشد که باید انجام دهید.
آزمایشات تکمیلی برای زنان سالمند
- • ماموگرافی: زنان بالای ۵۰ سال باید غربالگری منظم داشته باشند و بسیاری از کارشناسان معتقدند که ماموگرافی های معمول باید از سن ۴۰ سالگی شروع شود. زنان بین ۴۰ تا ۵۰ سال باید مزایا و معایب ماموگرافی های غربالگری منظم را با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارند.
- • اپ اسمیر و معاینه لگن: این آزمایش باید هر سه سال یکبار یا هر سال در صورت خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم یا واژن انجام شود.
- • اندازه گیری توده استخوانی: هیچ استانداردی برای دفعات این معاینه وجود ندارد. زنان با سابقه خانوادگی یا شخصی که آنها را در معرض خطر بیشتر پوکی استخوان قرار می دهد باید این آزمایش را انجام دهند.
آزمایشات تکمیلی برای مردان سالمند
- • معاینه پروستات: در سن ۵۰ سالگی، یک مرد باید یک معاینه دیجیتالی پروستات انجام دهد. بزرگ شدن می تواند نشان دهنده بزرگ شدن خوش خیم یا حتی سرطان باشد.
- • آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA): آنتی ژن اختصاصی پروستات یک آزمایش خون است که می تواند سرطان پروستات را نشان دهد. اگر سطح بالا باشد، ممکن است نیاز به بیوپسی از پروستات باشد. غربالگری معمول PSA توسط برخی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی توصیه می شود، اما توسط برخی دیگر توصیه نمی شود. مردان بالای ۵۰ سال باید مزایا و معایب غربالگری PSA را با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارند.
در یک معاینه، شما همچنین باید همه داروها را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بررسی کنید، حتی داروهای بدون نسخه. اگر دیابتی هستید، پزشک باید پاهای شما را معاینه کند و آزمایشات بیشتری را برای قند خون شما تجویز کند. همچنین باید در مورد مشکلات عاطفی که دارید صحبت کنید. اگر احساس غمگینی یا کمبود انرژی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. سلامت عاطفی شما به اندازه سلامت جسمانی شما مهم است.